Kairuan

KAIRUAN (Kairouan)

Historycznie jest to jedno z najważniejszych miast w całym kraju i, podobnie jak Mekka, Medyna i Jerozolima, święte miejsce islamu. Kairuan ma ponad 100 tys. mieszkańców i jest miejscem wyrobu dywanów.

Miasto odwiedzają tłumy turystów zwabionych sławą Wielkiego Meczetu, medyny i urodą dywanów. (Obiekty najlepiej zwiedzać wcześnie rano albo po południu.) Rezultat jest łatwy do przewidzenia: medyna puchnie od ilości sklepów nastawionych na turystów, a sprzedawcy zachowują się nachalnie lub nawet agresywnie oferując towar. Wszędzie pełno przewodników i naganiaczy, którzy usiłują, posługując się nawet podstępem, zagonić każdego turystę do sklepu z dywanami. Twierdzą zawsze, że cel wędrówki przybysza jest zamknięty, został przeniesiony lub już nie istnieje itd. Lepiej wyćwiczyć mówienie „nie” i „dziękuję” grzecznie, ale stanowczo oraz traktować wszystko, co opowiadają mieszkańcy z odrobiną sceptycyzmu. Chcąc skorzystać z usług przewodnika należy zwrócić się do biura turystycznego – noszą oni karty z fotografią, a ich pomoc kosztuje tylko 7 D.T., czyli znacznie mniej niż żąda którykolwiek z naganiaczy oraz, co najważniejsze, dysponują odpowiednią ilością informacji.

Historia

Kairuan ufundował Okba ibn Nafi w drugiej połowie VII w., a w 800 roku miasto zostało stolicą dynastii Aghlabidów. W czasie jej panowania wzniesiono Wielki Meczet oraz kilka innych ważnych budynków. Fatymidzi najechali miasto w 909 r. Kiedy przenieśli swoją stolicę do Mahdiji, Kairuan zaczął chylić się ku upadkowi, aż wreszcie w 1057 r. beduini ze szczepu Bann Hilal zniszczyli je na rozkaz Al-Mustansira, władcy Fatymidów. Chociaż w XIII w. Kairuan w znacznym stopniu odbudowano, nigdy już nie odzyskał swojej politycznej pozycji sprzed wieków. Jednakże jako centrum religijne jest nadal najważniejszym miejscem w kraju.

Informacja

Biura turystyczne – Biuro ONTT (tel.07/22 17 97) mieści się obok Basenów Aghlabidów na północ od miasta, na skrzyżowaniu Rue des Aghlabites i Av. de la Republique. Nie można jednak spodziewać się tu niczego nadzwyczajnego. Oferuje ono jedynie połyskującą broszurę (dostępną wszędzie) i listę hoteli. Pracujący tu urzędnicy nie wydają się wiedzieć zbyt wiele o mieście, choć serdeczne uśmiechy i przyjazne traktowanie świadczą, iż chcą pomóc.

Biuro ONTT zna jednak drogę do miejscowego biura Syndicat d’Initiative, które mieści się po drugiej stronie korytarza. To miejsce jest znacznie bardziej przydatne, gdyż tylko tutaj można kupić bilet do głównych obiektów. Kombinowany bilet, ważny dwa dni, który umożliwia wstęp do sześciu głównych zabytków miasta oraz do Muzeum Sztuki w Rakkadzie przy drodze do Sfaksu kosztuje 2 D.T. (8.00-18.00 w lecie i 8.00-17.30 zimą).

Pieniądze – W mieście jest wiele banków, między innymi w Bab ech Chouhada i naprzeciwko na Blvd Habib Bourguiba.

Poczta i telekomunikacja – Poczta główna mieści się około 100 metrów na południe od Bab ech Chouhada, przy rondzie na rogu Av. de la Republique i Av. Farhat Hached (pn.-sb. 8.00-18.00 w zimie i pn.-sb. 7.30-12.30 w lecie).

Międzynarodowe rozmowy telefoniczne można przeprowadzać z centrum telefonicznego przy drodze do Sfaksu, zaraz na południe od Place du 7 Novembre (codz. 8.00-22.00), a także przy Blvd Habib Bouguiba naprzeciwko Bab ech Chouhada (w części dla pieszych).

Hammam – Hammam dla mężczyzn mieści się koło Hotel Sabra i jest otwarty codz. do 15.00. Sama kąpiel kosztuje 500 milimów, a z masażem 1,5 D.T.

Nazwy ulic – Ponieważ w Kairuanie zmieniane są dosyć często nazwy ulic, tablice z odpowiednimi oznaczeniami mogą nie istnieć, poza tym trudno znaleźć kogoś dobrze poinformowanego. Pocieszające jest jednak, że nazwy zabytków nie zmieniają się – można więc o nie spytać.

Medyna

Centralną częścią Kairuanu jest otoczona murem medyna. Prowadzi do niej kilka bram, z których najważniejszymi są Bab ech Chouhada (południowa) i Bab Tunis (północna). Stumetrowa część północnego muru koło kazby została usunięta, aby umożliwić autobusom turystycznym dojazd do Wielkiego Meczetu. Na głównej ulicy medyny, Av. Ali Belhaouane, znajdują się sklepy z pamiątkami, począwszy od wypchanych wielbłądów do naprawdę pięknych dywanów. Jest tam także kilka kawiarni i restauracji.

Wielki Meczet – Najważniejszym zabytkiem miasta jest Wielki Meczet w północno-wschodnim rogu medyny. Budynek, który można dziś oglądać, powstał w 670 r. i od tego czasu był wielokrotnie przebudowywany. Elewacje budowli są gładkie, pozbawione dekoracji, co sprawia, że z zewnątrz przypomina ona raczej fort. Do wnętrza prowadzi osiem wejść, ale tylko jedna z czterech bram wychodzących na Rue Brahim ben Lagleb jest otwarta dla niemuzułmanów. Dziedziniec meczetu wyłożony marmurową posadzką otaczają arkady i kolumnady. Dzięki nachyleniu posadzki woda deszczowa spływa do otworu znajdującego się pośrodku dziedzińca, a potem do pochodzących z IX stulecia cystern. Dekoracje otworu filtrują wodę. Na dziedzińcu znajduje się również kilka studni.

Nad całością dominuje minaret na planie kwadratu, usytuowany po północnej stronie dziedzińca. Dolna kondygnacja trzydziesto pięcio metrowego minaretu pochodzi z VIII w. – jest to najstarsza tego rodzaju budowla na świecie. Ponad wejściem do głównej sali modlitewnej znajduje się portyk z jedną z pięciu kopuł meczetu. Szczególnie interesująca jest rzeźbiona płycina nad ogromnymi drewnianymi drzwiami. Wnętrze meczetu dzieli 400 filarów, pochodzących z rzymskich miast na terenie Afryki, m.in. z Kartaginy i Susy. Na końcu sali, z tyłu mihrabu (niszy modlitewnej w ścianie meczetu określającej kierunek do Mekki), można dostrzec IX-wieczne płyty sprowadzone z Bagdadu razem z drzewem, z którego wykonany jest minbar (ambona) stojący obok. Meczet jest otwarty pn.-czw. i sb.- , nd. 8.00-15.00 (14.00 w zimie) i w pt. 8.00-12.00.

Nieodpowiednio ubrane osoby mogą wypożyczyć przy wejściu długie szaty. Niektórzy podróżnicy twierdzą, że do meczetu łatwo się dostać bez biletu razem ze zorganizowanymi grupami.

Meczet Trzech Drzwi – Wędrując przez medynę można zerknąć na stojący przy Rue de la Mosque, niedaleko od Av. Ali Balhaouane, Meczet Trzech Drzwi. Chociaż został on niedawno odnowiony i nie jest dostępny dla zwiedzających, warto zatrzymać się na chwilę, by zobaczyć unikatową IX-wieczną arabską inskrypcje wyrzeźbioną na fasadzie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *