PRZEPISY CELNE
Rygorystyczne przepisy celne i podatkowe przeważnie nie dotyczą zwykłych turystów podróżujących z ogromnym plecakiem na grzbiecie lub samochodem zapakowanym aż po dach i z dwójką dzieci pod pachą. Większość wędrowców nie zabiera w podróż zabronionych artykułów: materiałów wybuchowych, amunicji, petard, narkotyków, egzotycznych zwierząt, roślin i lekarstw niewiadomego pochodzenia.
Turyści, którzy chcą uniknąć kłopotów, powinni zastosować się do następującej zasady: ilość towarów zabieranych w podróż nie powinna wskazywać na ich handlowe przeznaczenie. W świetle ogólnie obowiązującej Konwencji Nowojorskiej regulującej przepisy celne, podróżny może bez dodatkowych opłat przewozić rzeczy, których wwóz umotywowany jest celem i okresem trwania podróży. Należą do nich między innymi: lornetka, instrument muzyczny, kamera wideo, kamera wąskotaśmowa, przenośny komputer, magnetowid, magnetofon, gramofon, telewizor, radio (po jednej sztuce), zestawy tych urządzeń i potrzebny osprzęt oraz dwa aparaty fotograficzne. Poza tym – także po jednej sztuce – przyczepę kempingową lub bagażową, sprzęt sportowy i turystyczny (np. rower, kajak lub łódź do 5,5 m długości, parę nart bądź rakiet tenisowych, deskę windsurfingową).
Do Tunezji bez cła można przewieźć 400 papierosów, dwa litry wina, litr mocniejszego alkoholu, 250 ml perfum, dwa aparaty fotograficzne, kamerę video, 10 rolek filmu czarnego lub 20 kolorowego, lornetkę… i prezenty do wartości 10 D.T. Przedmioty wartościowe (np. aparaty fotograficzne) lepiej zgłosić przy wjeździe, żeby zapewnić sobie przejście bez przeszkód przez kontrolę celną.
Z Polski można wywieźć 0,5 litra wysokoprocentowego alkoholu, 2 litry wina, 5 litrów piwa, 200 gramów kawy, 100 gramów herbaty, 250 sztuk papierosów, 50 gramów perfum i 0,25 litra wody toaletowej, oraz produkty spożywcze w ilościach: mięso, ryby i ich przetwory – do 2 kilogramów, tłuszcze roślinne i zwierzęce – do 1 kilograma łącznie, przetwory mleczarskie – do 1 kilograma łącznie, czekolada i wyroby czekoladowe – do 1 kilograma łącznie, a także 2 tys. zł oraz 2 tys. $ lub ich równowartość w innej walucie oraz wyroby użytkowe ze złota, platyny i kamieni szlachetnych o łącznej masie do 50 gramów.
Wszystkie przedmioty o charakterze trwałym, dopuszczone są do wywozu czasowego, tzn. muszą powrócić do kraju. Przy powrocie do kraju należy zgłosić wszystkie towary zakupione za granicą oraz zapłacić cło od tych towarów, których wartość przekracza limit ustalony przez polskie służby celne. Warto mieć przy sobie paragony na zakupione towary, ponieważ ułatwia to określenie ich wartości. Wskazane jest również sporządzenie listy (wraz z numerami seryjnymi) wszelkich kosztowności zabranych z kraju, a zgłoszenie ich przy odprawie celnej przed odjazdem z Polski pozwala na uniknięcie ewentualnego płacenia przy powrocie.
W Polsce jest zakazany lub ograniczony import broni palnej, materiałów wybuchowych i amunicji. Aby uniknąć problemów związanych z przewozem leków, dobrze jest mieć przy sobie kopię recepty oraz opakowania wyraźnie określające zawartość.
Warto pamiętać o tym, że towary i prezenty zakupione w sklepach bezcłowych za granicą nie są zwolnione od cła i podatku obrotowego przy wjeździe do Polski; trzeba je zgłosić razem z innymi towarami nabytymi za granicą. Dokładną listę tego, co można i czego nie można wwieźć do Polski dysponują polskie służby celne.
PIENIĄDZE
Dinar tunezyjski nie jest walutą wymienialną i jego wwożenie i wywożenie jest zabronione. Większość głównych walut jest na miejscu wymieniana na dinary.
W Tunezji właściwie nie istnieje czarny rynek, dlatego też nie trzeba zgłaszać wwozu obcej waluty przy wjeździe.
Opuszczając Tunezję można z powrotem uzyskać tylko 30 % sumy wymienionej przy wjeździe na dinary (limit: 100 D.T.), pod warunkiem okazania wszystkich kwitów wymiany. Rozsądniej wymieniać małe sumy pieniędzy, by nie przeholować i przed wyjazdem nie pozostać z dużą sumą pieniędzy, z którymi nie wiadomo co zrobić.
Waluta Tunezji
Walutą Tunezji jest dinar, który dzieli się na tysiąc milimów. W obiegu są monety: 5, 10, 20, 50, 100, 500 milimów i jeden dinar. Wymiana banknotów nie stanowi problemu.
1 ZŁ (polski złoty) = 0,80 D.T. – TND
Obcą walutę można wymienić w bankach, hotelach oraz na pocztach głównych. Opłaty przy wymianie są uregulowane i najczęściej jednolite. Banki pobierają 351 milimów prowizji za wymianę czeku podróżnego, podczas gdy duże hotele biorą nieco więcej.